vasilinos.wordpress.com
Εχθές, 21 Ιουνίου 2016, το μεσημέρι, αναπαύθηκε εν Κυρίω ο φίλος μας, ο αδελφός μας, ο εθελοντής μας, ο επίτροπος της εκκλησίας του Αγ.Βασιλείου, ο διασώστης μας, ο ασυναγώνιστος συναγωνιστής μας, η καρδιά του ιππικού ομίλου, ο…, ο… ο Δημήτρης (Τάκης) Κάλτσος. Αυτή την αλύγιστη ψυχή, την πρόδωσε εχθές το μεσημέρι η καρδιά και σήμερα στις 6.00 μ.μ. ο Τάκης κηδεύεται.
Το ήθος του, το φιλότιμό του, η αγάπη του, η συμπαράσταση στον καθένα μας, το χιούμορ του, η αγωνιστικότητά του για τη σωτηρία του χωριού του και του τόπου μας, είναι γνωστά σε όλους μας και είναι επίσης γεγονός ότι η αναχώρησή του από αυτή τη μάταιη, ψεύτικη και διαβατάρικη ζωή, θα δημιουργήσει ένα πολύ μεγάλο και δυσαναπλήρωτο κενό. Δεν υπάρχουν λόγια, για να περιγράψω το μεγαλείο αυτής της ψυχής.
Τάκη, όλοι μας σου είμαστε ευγνώμονες για όσα έκανες για το χωριό σου, για τον τόπο μας, για το βουνό μας, για τους συνανθρώπους σου. Τάκη, όλοι μας σε ευχαριστούμε για την εθελοντική προσφορά σου στον τόπο μας, για τον κόπο σου να μας βοηθήσεις. Τάκη, όλοι μας σε ευχαριστούμε για το παράδειγμα εθελοντισμού και αλληλεγγύης που μας δίδαξες όλους. Τάκη, όλοι μας σου ευχόμαστε Καλή Ανάσταση.
Στην άξια συναγωνίστρια σύζυγό σου, Νίνα (με την οποία από την πρώτη ημέρα του γάμου σας μέχρι και την τελευταία σου αναπνοή, εχθές, δεν ήσασταν απλά αγαπημένοι, αλλά «τρελά ερωτευμένοι», πράγμα δυσεύρετο στην εποχή μας), στα παιδιά σου, Αρχώ και Κωνσταντίνο, και στη μητέρα σου, Aρχοντούλα, ευχόμαστε: Καλό κουράγιο.
Τελειώνοντας αυτά τα στείρα λόγια, θα ήθελα να πω ότι το Ησυχαστήριό μας εδώ και πολλά χρόνια ετοίμαζε ένα μοναδικό και σπουδαίο ντοκιμαντέρ για το βουνό μας, τον Κάκαβο. Μας έλειπε μόνον το φινάλε, το τέλος αυτού του ντοκιμαντέρ. Παρακαλέσαμε λοιπόν, τον περασμένο Νοέμβριο τον Τάκη να ανέβει με το αγαπημένο του άλογο στον Κάκαβο και ανέβηκε, για να τραβήξουμε ένα πλάνο. Όταν ετοιμάστηκα να πάρω το πλάνο που είχαμε επιλέξει, αυτό που έγινε εκείνη τη στιγμή και καταγράφηκε στην κάμερα, αυτή η παραμυθένια στιγμή που ζήσαμε, ήταν για εμάς ανεξήγητη. Γραφόταν απλά ένα «ΤΕΛΟΣ» και ο Κάκαβος αισθανόταν την ανάγκη να χαιρετήσει με μοναδικό παραδεισένιο τρόπο τον Διασώστη, που για χάριν της σωτηρίας του κατηγορήθηκε με τη συκοφαντία ακόμα και ως μέλους δήθεν «εγκληματικής οργάνωσης», κατηγορία που πριν λίγες ημέρες εξέπεσε όπως ήταν φυσικό, με βούλευμα του Συμβουλίου Πλημ/κων Χαλκιδικής (και θα αναφερθούμε εκτενέστερα σε προσεχή ανάρτησή μας).
Τελειώνοντας, απομονώσαμε το τελευταίο τμήμα του ντοκιμαντέρ, όπως ακριβώς έχει, και το αφιερώνουμε στον Τάκη μας. Για την ακρίβεια, όλο το ντοκιμαντέρ θα το αφιερώσουμε στον Τάκη μας, τον πιο ενεργό πολίτη του τόπου μας, τον διασώστη του Κακάβου. Άλλωστε όπως φαίνεται, δεν είναι τυχαίο που το ντοκιμαντέρ αρχίζει με τον Τάκη μας και τελειώνει με τον Τάκη μας. Τίποτα σ’αυτή τη ζωή δεν είναι τυχαίο.
Βασιλίνος 