vasilinos.wordpress.com
Δημοσιεύματα ανακοινώνουν ότι ο υπουργός ΠΕΝ, κ. Σταθάκης, ανακοίνωσε στον CEO της Eldorado Πωλ Ράϊτ, ότι το ελληνικό δημόσιο πρόκειται να προσφύγει στη «Διαιτησία», με το ερώτημα εάν η «Ελληνικός Χρυσός» παραβιάζει τη σύμβαση της μεταβίβασης των μεταλλείων Κασσάνδρας και συγκεκριμένα το άρθρο 3 §3.2 του Ν.3220/2004.
Όλο το κίνημα αποτελείται κατά κύριο λόγο από απλούς αγωνιστές κατοίκους, που δεν έχουν όμως νομικές γνώσεις, για να κατανοούν τι σημαίνει «Διαιτησία». Γι’αυτό εξηγούμε εν ολίγοις ότι:
Το ελληνικό δημόσιο μεταβίβασε τον εθνικό ορυκτό μας πλούτο αξίας πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ διά των μεταλλείων Κασσάνδρας, χωρίς να λάβει ούτε ένα λεπτό του ευρώ. Αντιθέτως πλήρωσε 30 εκατ. ευρώ για να βάλει 470 μεταλλωρύχους σε πρόγραμμα επανακατάρτισης, διότι εντός της συμβάσεως δεν κατοχύρωσε τις θέσεις εργασίας τους για να μην επιβαρυνθεί η εταιρεία με τα μεγάλα ημερομίσθια που έπαιρναν τότε από την ΤVX.
Το ελληνικό δημόσιο λοιπόν, προέβη, στη Σύμβαση μεταβίβασης με τον Ν.3220/28.1.2004, Αρ.ΦΕΚ 15 (ένας νόμος ο οποίος έχει καταπατηθεί από τους πάντες, έχει δεχθεί την ασέβεια και την καταπάτηση τόσο από τη διεφθαρμένη διοίκηση του κράτους, όσο και από την αντισυμβαλλόμενη εταιρεία).
Με τα άρθρα αυτής της Σύμβασης ορίζονται οι υποχρεώσεις των συμβαλλομένων μερών. Με το άρθρο 3 §2, ορίζεται ότι η εταιρεία αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκπονήσει πλήρες και άρτιο επενδυτικό σχέδιο (το αργότερο έως τις 28-1-2006) για την ανάπτυξη των μεταλλείων, καθώς και την για κατασκευή και λειτουργία εργοστασίου μεταλλουργίας χρυσού, «συνοδευόμενο από όλες τις προβλεπόμενες από την κείμενη νομοθεσία μελέτες που είναι αναγκαίες για την έκδοση όλων των σχετικών αδειών και εγκρίσεων.
Με το άρθρο 3 §3, ορίζεται ότι το ελληνικό δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να εξετάσει το υποβληθέν επενδυτικό σχέδιο και τις μελέτες μεταλλουργίας κ.λ.π., και εντός προθεσμίας δύο μηνών και να εκδώσει όλες τις απαιτούμενες άδειες και εγκρίσεις το αργότερο εντός προθεσμίας δέκα (10) μηνών, δηλ. μέχρι τον Ιανουάριο του 2007.
Εφ’όσον μέχρι τον Ιανουάριο 2007 η διοίκηση θα έχει εγκρίνει όλες τις άδειες και μελέτες μεταλλουργίας, διά του 3 §4, σαφώς ορίζεται ότι έχοντας εγκριθεί από τις αρμόδιες αρχές όλες οι μελέτες και στο σύνολό του το επενδυτικό σχέδιο, τότε ορίζεται πως αυτομάτως με την έγκρισή του, θεωρείται παράρτημα του Ν.3220/2004, που έχει κυρώσει τη σύμβαση και θα θεωρείται πλέον αναπόσπαστο μέρος του Ν.3220/2004 και θα δεσμεύει τα μέρη.
Με δε το άρθρο 3 §5, ορίζεται ότι μετά την έγκριση του επενδυτικού σχεδίου και την αυτόματη ενσωμάτωσή του στον Ν.3220/2004, η εταιρεία υποχρεούται να πραγματοποιήσει το εγκριθέν επενδυτικό σχέδιο. Η υλοποίηση δηλ. του επενδυτικού σχεδίου όπως είναι φυσικό, ορίζεται ότι θα αρχίσει μετά την έγκρισή του.
Τι έγινε όμως μέχρι σήμερα; Σύντομα λέμε ότι μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές:
1) το επενδυτικό σχέδιο της εταιρείας δεν έχει εγκριθεί από τις αρμόδιες αρχές και το κράτος.
2) Η μελέτη μεταλλουργίας δεν εγκρίνεται, διότι με την απόφαση του κ. Σκουρλέτη με την οποία απέρριψε την αίτηση θεραπείας της εταιρείας, τεκμηριώνεται ότι δεν μπορεί να εφαρμοσθεί.
3) Το μισό επενδυτικό σχέδιο έχει σχεδόν υλοποιηθεί, καταστρέφεται το δάσος των Σκουριών και τα δάση Καρατζά, το εργοστάσιο εμπλουτισμού στις Σκουριές τελειώνει όπου να’ναι, τα στοκ χρυσοφόρου αρσενοπυρίτη και τέλματα Ολυμπιάδος φυγαδεύτηκαν στην Κίνα, και εκποιήθηκε δημόσια περιουσία (ίσως) εκατοντάδων εκατομμυρίων. Το όρυγμα εξόρυξης των Σκουριών προχωρά με γοργούς ρυθμούς, ετοιμάζονται τα φράγματα Κοκκινόλακα, Καρατζά, ανοίγονται στοές στις Σκουριές, στον Μαντέμ Λάκκο για να ενωθεί με την Ολυμπιάδα κ.λ.π.
Το κράτος με τους διεφθαρμένους υπαλλήλους του, υπευθύνους των αρμοδίων αρχών, και πολιτικούς, όλα αυτά τα χρόνια στην πράξη «κατήργησε» τον Νόμο 3220/2004 και ως «νόμο» έκανε καθήκον την εξυπηρέτηση των οικονομικών συμφερόντων της εταιρείας, η οποία λάμβανε τις αδειοδοτήσεις για την υλοποίηση του μη εγκριθέντος επενδυτικού της σχεδίου, γνωρίζοντας φυσικά η ίδια ότι το επενδυτικό της σχέδιο δεν μπορεί να υλοποιηθεί, λόγω του ότι δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η μεταλλουργία που πρότεινε.
Αν υπήρχε δικαιοσύνη στην Ελλάδα, έπρεπε όσον αφορά τους υπευθύνους της διοίκησης που γνώριζαν από την αρχή την απάτη, έπρεπε 1) να έχει ελέγξει τα περιουσιακά στοιχεία αυτών και των μελών της οικογενείας τους, 2) να έχουν φυλακισθεί ισοβίως (διότι μιλάμε για δις ευρώ εθνικού ορυκτού πλούτου, και για εκατοντάδες εκατομμύρια που έχασε από τα στοκ του χρυσοφόρου αρσενοπυρίτη, δίχασαν την τοπική κοινωνία…), και 3) παρομοίως τους υπευθύνους της εταιρείας έπρεπε να τους παραπέμψει. Δυστυχώς, η δικαιοσύνη, το Ε΄ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας υπήρξε η «κολυμβήθρα» νομιμοποίησης της διαφθοράς και αυτό το γράφω δημοσίως και ενυπογράφως.
Ας δούμε, λοιπόν, τι λέει ο Νόμος 3220/2004 για την περίπτωσή μας. Στο άρθρο 4, η Σύμβαση ορίζει: «Η μη εκπλήρωση από οποιοδήποτε συμβαλλόμενο μέρος των υποχρεώσεων που αναλαμβάνει με την παρούσα σύμβαση, συνιστά λόγο καταγγελίας αυτής. Η καταγγελία γίνεται με κοινοποίηση σχετικού εγγράφου και συνεπάγεται λύση της σύμβασης και αναστροφή της μεταβίβασης…».
Στο πλαίσιο αυτό ορίζεται ότι η εταιρεία υποχρεούται να επιστρέψει όλη την περιουσία που της μεταβιβάσθηκε, και το ελληνικό δημόσιο μπορεί να ζητήσει την καταβολή εύλογης αποζημίωσης για τη ζημία που υπέστη. Όπως είναι γνωστό, με την απόφαση του κ. Σκουρλέτη με την οποία απερρίφθη οριστικά η αίτηση θεραπείας της εταιρείας για τη μεταλλουργία, μ’αυτή την απόφαση τεκμηριωμένα, τελεσίδικα η διοίκηση απεφάνθη ότι η μέθοδος μεταλλουργίας flash smelting 1) δεν μπορεί να εφαρμοσθεί, 2) δεν εφαρμόζεται πουθενά παγκοσμίως, 3) και δεν μπορεί να εγκριθεί, 4) και κατά συνέπεια δεν μπορεί να εγκριθεί έστω και εκ των υστέρων το επενδυτικό σχέδιο, 5) και συνεπώς δεν μπορεί να υλοποιηθεί, ο Νόμος είναι σαφής διά του Άρθρου 3 του Ν.3220/2004 που προαναφέρθηκε, με απόφαση της διοίκησης καταγγέλλεται η Σύμβαση. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν επικαλείται το άρθρο 4, αλλά έχοντας λάβει η εταιρεία όλες τις αδειοδοτήσεις πλην της μεταλλουργίας, συνεχίζει να υλοποιεί το επενδυτικό της σχέδιο σε όλα τα επίπεδα, να ολοκληρώνει το εργοστάσιο εμπλουτισμού στις Σκουριές και όσα προαναφέραμε.
Ο κ. Σταθάκης που ξέρει γιατί τον έβαλε σ’αυτή τη θέση ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, ανακοινώνει ότι θα εφαρμόσει το άρθρο 7 του Ν.3220/2004, που αναφέρει τα περί της «Διαιτησίας», με το ερώτημα «αν παραβιάζεται η σύμβαση». Το άρθρο 7 δίνει τη δυνατότητα στα δύο αντισυμβαλλόμενα μέρη «να προβούν σε καλόπιστη συμβιβαστική επίλυση των διαφορών που τυχόν προκύψουν… Τα δύο αντισυμβαλλόμενα μέρη διορίζουν από ένα μέλος του δικαστηρίου ως διαιτητή. Επ’αυτών ορίζεται ο επιδιαιτητής, που επιλέγεται από τα μέλη του δικαστηρίου. Η απόφαση εκδίδεται μετά τον ορισμό του επιδιαιτητή, όχι πέραν των 3 μηνών από τον διορισμό του…».
Όλοι οι επισκέπτες του blog μας είσθε έξυπνοι και κατανοείτε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «προβαίνει σε καλόπιστη συμβιβαστική επίλυση της διαφοράς». Κάποιο blog του κινήματος έγραψε ότι αυτό δεν είναι για πανηγυρισμούς. Εμείς σας λέμε ότι είναι «για κλάματα» και μάλλον πάμε για εκλογές.
Επειδή η «διαιτησία» αναφέρεται σε ματς, εκείνο που έχουμε να σας πούμε, είναι αυτό που λέει πολύ ωραία το σκίτσο του κ. Μητρόπουλου.
ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ.
Βασιλίνος 