vasilinos.wordpress.com
O Aπόστολος κειτόταν άπνους και άψυχος, καθώς λίγη ώρα νωρίτερα είχε αναπαυθεί εν Κυρίω. Καθ’ ην στιγμή του έκανα το Tρισάγιο στο πατρικό του σπίτι, είχα την αίσθηση ότι εάν του επέτρεπε ο Θεός να επανέλθει για 10 δευτερόλεπτα στη ζωή, θα άπλωνε το χέρι του και θα έλεγε στους πενθούντες: «Τον τόπο μας σαν τα μάτια σας προσέξτε τον». Όπως ανέλυσα στην προηγούμενη ανάρτηση, ο Απόστολος μέχρι την τελευταία του πνοή αρνήθηκε να κοιτάξει προς τον εαυτό του, κοιτούσε προς τον Κύριο που τον καλούσε πλέον κοντά Του (και ετοιμάσθηκε καταλλήλως για να Τον συναντήσει) και κοιτούσε σταθερά και προς εμάς τους συντοπίτες του και τον τόπο του.
Είναι σίγουρο ότι Τον συνάντησε τον Δημιουργό και Κύριο του περιβάλλοντος και κυριολεκτικά Τον «ζάλισε», διότι διαφορετικά λογικά δεν εξηγούνται όσα αμέσως μετά την κοίμησή του ακολουθούν. Σιγά μην ο Τόλης τώρα «ησυχάσει»!!
Βασιλίνος 