vasilinos.wordpress.com
Τα όσα τελευταία βλέπουν το φως της δημοσιότητας είναι μεν λυπηρά, όμως εμπίπτουν στον Λόγο: «ουδέν κρυπτόν ει μη φανερόν γενήσεται».
Αυτές τις ημέρες έχει χυθεί πολύ μελάνι, έχουν ειπωθεί πολλά από όλες τις πλευρές· και από τους καταγγέλλοντες και καταγγέλουσες τα σεξουαλικά σκάνδαλα, και από όσους τα πράττουν, αλλά και από το κοινό και τα ΜΜΕ. Επαινούνται οι καταγγέλλουσες ότι συμβάλλουν στη δήθεν «κάθαρση της κοινωνίας». Λοιδορούνται οι καταγγελλόμενοι για ανάρμοστη εκβιαστική σεξουαλική συμπεριφορά τους εις βάρος ηθοποιών που συνεργάσθηκαν μαζί τους. Δεν θα σχολιάσω τις διάφορες πτυχές που ως λογικός άνθρωπος αντιλαμβάνομαι απολύτως· λ.χ. ότι οι καταγγέλλουσες –γεγονότα που επί δεκαετίες απέκρυβαν– είναι απολύτως συνυπεύθυνες για το «απόστημα» που δημιουργήθηκε, αφού ενέδωσαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις ανάρμοστες συμπεριφορές των εργοδοτών τους (σκηνοθετών και ηθοποιών), οι οποίοι δεν τις εκβίασαν βάζοντάς τους ένα πιστόλι στον κρόταφο, αλλά οι ίδιες οι καταγγέλλουσες έχασαν μία εσωτερική τους «μάχη». Μέσα στη διάνοιά τους είχαν από τη μια πλευρά την ανέλιξή τους, την καριέρα τους, τη δόξα τους, το οικονομικό τους συμφέρον, την προβολή τους και από την άλλη υπήρχαν(;) οι ηθικές αρχές, η τιμιότητα, η άγνοια. Continue reading